Nog een Canon

Het is er dan toch van gekomen.... Mijn Canon powershot S2IS heeft concurentie in huis gekregen. Deze week een Canon Eos 400D gekocht. De camera ligt heel goed in de hand voor mij ookal vinden sommigen hem klein voor een spiegelreflex. De bediening is grotendeels gelijk aan de S2IS, maar hier en daar zelfs handiger. Functies die je veel gebruikt zitten nu niet meer onder de functietoets maar hebben een plaats als knopje achterop de camera. Zo zit daar op een zeer gemakkelijke plaats de Isowaarde, witbalans, meteringsysteem en AF. Ook een knopje voor het bekijken van je foto's is voorzien en een knopje voor wissen. Dat zat bij de S2IS allemaal onde de functietoets of in het menu weggestopt.
Fotograferen ermee was even een ander verhaal. Geen image stabilisatie meer en dat is even wennen. Veel bewogen foto's tot gevolg. Ook het negenpunts metering systeem reageert heel anders dan ik had verwacht. Het zal dus veel oefenen worden.
Voor een eerste geslaagde foto kun je kijken op het weblog dat ik voor deze camera heb geopend: http://carophoto.blogspot.com

Weidebeekjuffer

Macrofotografie is niet gemakkelijk. Om deze waterjuffer goed op de foto te krijgen heb ik behoorlijk lang aan de waterkant gezeten. Ze zijn bewegelijk en daardoor alweer weggevlogen voor je de goede instellingen hebt. Als ze dan toch op de foto stonden, bleek dat ze vaak zeer onscherp waren. Het is n.l met maximale zoom, zonder statief en zonder flits genomen. Goed stilhouden van de camera is dan erg belangrijk. Maar na lang wachten beginnen je handen wel eens wat te trillen. Geduld en doorzetten dan maar. Een van de twintig shots zal toch wel eens goed zijn!!
Leuke link met tips voor macrofotografie : http://raym.deds.nl/tips%20macrofotos.html

Natuurlijk, een blikje

Het is plezierig om op een herfstige dag een wandeling te maken in de natuur. Helaas schijnen sommigen die natuur van onnatuurlijke elementen te moeten voorzien. Toch leverde dat in dit geval een mooie foto op.
Het was een zeer sombere en grijze dag en daarom had ik mijn witbalans op bewolkt gezet. Dat geeft een wat meer warmere kleur aan de foto's. Bovendien kun je op zo'n grijze dag beter geen vergezichten fotograferen. Dan vallen de grijze tinten meer op. Dichtbij fotograferen geeft meer kleur in je foto's op zo'n dag is mijn ervaring.

zwart-wit

Gisteren was het in Belgie de dag van de ambachtsman. Vele ateliers hadden hun deuren voor publiek open gezet. Mijn dochter en ik zijn naar een hoedenmaakster geweest. Naast de prachtigste hoeden maakte ze ook leuke decoraties voor in het haar. Samantha mocht er een in haar haar proberen.
Het was niet makeijk om haar in het krappe en redelijk donkere atelier te fotograferen zonder flitser. Ze moest dus ergens bij het raam staan zodat het licht op haar gezicht zou vallen. Helaas staan er in een atelier tal van attributen die je liever misschien niet op de foto zou willen hebben , maar die je nu eenmaal niet kunt ontwijken. Geeft misschien ook de sfeer een beetje weer.
Thuis heb ik de foto bewerkt. Eerst heb ik hem in zwart-wit omgezet. Daarna een kopie van het kleuren origineel onder de zwart-wit foto gelegd. Vervolgens bepaalde delen van de zwart-wit foto weggepoetst, zodat de decoratie weer in kleur zou verschijnen. Een leuk effect om de aandacht te vestigen op de decoratie in de foto.

De Meriansborstel

Hoewel de meriansborstel een veel voorkomende rups is in de Benelux heb ik hem nog nooit eerder gezien. Bovendien leek het mij wat laat in het seizoen om nu nog (oktober) rups te zijn. Ze vliegen namelijk het meest uit rond juni. De meriansborstel komt het meest voor in eikenbossen zoals die rond ons huis. Hoe prachtig deze rups met zijn lange haren en een klein staartje achteraan ook is, hij zal een lelijke vlinder worden. Het is namelijk een nachtvlinder behorende tot de familie der donsvlinders.
Foto genomen op 1/60 met iso 100 en de witbalans op zonlicht gezet. Verder de supermacrostand gebruikt.

herfst

'Het Broek' is een prachtig natuurpark vlakbij Mechelen. Vele meren en sloten doorkruisen het gebied waar in vroeger tijden turf werd gestoken.
Het was een prachtige zonnige herfstdag en het zonlicht was fel. Ik weet dat mijn camera het dan moeilijk krijgt met de donkere en lichte gebieden in de foto. Daarom heb ik deze foto 1/3 stop onderbelicht. Het resultaat is heel goed vind ik.

De snelweg bij nacht

De snelweg vlakbij ons huis wilde ik vanavond eens proberen goed op de foto te krijgen. Je ziet ze vaker in tijdschriften, van die mooie nachtopnames met lichtstrepen. Eens kijken wat mijn camera kan in dit opzicht. Ik heb verschillende sluitertijden geprobeerd, maar altijd de Iso waarde op 100 laten staan. De foto hierboven was de beste met een sluitertijd van 3 seconden. Helaas had ik geen statief bij me en heb de camera op de rand van de brug gezet. Ookal is dat redelijk stabiel, er zit altijd een trilling in je handen als je 3 seconden of meer een camera moet vasthouden. Bij langere sluitertijden was dan ook echt de bewegingsonscherpte goed waar te nemen. Op 3 seconden viel dat nog wat mee. Toch nog eens proberen maar dan met statief!!

Gent (landschapsmode)

Gent is een prachtige stad met vele historische gebouwen. Een rondvaart over de Leie laat je de stad weer van een heel andere kant zien. Natuurlijk veel foto's gemaakt die dag.
Een van de mooiste gebouwen in de binnenstad van Gent is wel de oude burcht 'het Gravensteen'. Hij ligt gedeeltelijk in het water op de splitsing van de Leie en de Lieve. Je kunt het Gravensteen bezichtigen en vanaf zijn muren langs de bovengalerij heb je een prachtig zicht over de stad Gent. Hier heb ik eens mijn landschaps mode gebruikt omdat ik zowel de voor als de achtergrond van deze foto's scherp wilde hebben.
Misschien zal het niet helemaal te zien zijn als je deze foto hierboven bekijkt, maar alleen in het middengedeelte is de foto scherp. Zowel de linker als de rechter kerk zijn niet scherp meer en ook de hoek linksonder is verre van scherp.
Bij beter onderzoek van de andere stadsfoto's, welke niet in de landschapsmode waren genomen, bleek dat mijn toestel ook in de automaat en P-stand die ik had gebruikt, toch echt een probleem te hebben in de hoeken wat scherpte betreft.
Ook bleek dat de Canon S2 IS het moeilijk heeft om op een heel zonnige dag de contrasten in licht en donkere partijen goed te verwerken. Dat is hier goed te zien aan de lucht welke geen enkel contrast meer heeft tussen wit en blauw, wat er wel degelijk was.
Ik vond dat toch een heel teleurstellende ontdekking.

Panorama

De Canon Powershot S2 IS heeft net als mijn vorige camera de Powershot A70 een panorama functie. Op vakantie in Luxemburg deze functie voor het eerst eens uitgestest.
Direct viel een verbetering op. Na het maken van de eerste foto blijft deze voor een deel in het schermpje staan en zo kun je heel gemakkelijk bepalen tot hoever je de camera kunt verschuiven om toch overlap te houden. Dit is een hele goede functie om missers tijdens het nemen van panorama foto's te voorkomen.
Thuis moeten dan de verschillende foto's nog worden verwerkt tot een panorama. Dat kan bijvoorbeeld met een programma als Photoshop CS2 dat ik heb gebruikt in de foto hierboven. Toch ging het niet in een keer automatisch goed. De drie foto's die ik als basis heb gebruikt voor deze panorama foto hadden ruim overlap en toch zette photoshop ze fout aan elkaar. Dat was op te lossen doordat elke foto afzonderlijk ook nog na de automatische functie te verplaatsen zijn. Zo kun je de fout handmatig herstellen. Jammer is dat echter wel, dus ik ging opzoek naar een gratis pakket op het web dat ook panoramafoto's kon verwerken. Zo'n programma is bijvoorbeeld Autostitch. Autostitch zette wel de drie foto's in de automatische functie correct aan elkaar maar had een enorm verlies aan scherpte. Voor mij was dit dus geen optie. Ondanks dat Photoshop CS2 dus niet geheel vlekkeloos mijn foto's tot een panorama foto verwerkt, is het een pluspunt dat er geen merkbaar verlies aan kwaliteit van de foto's is na verwerking tot een panoramafoto.

Statief

Voordat ik door had dat deze foto ondanks de imagestabilisatie die deze camera heeft uit de hand nooit zou lukken, had ik er toch al menig poging opzitten. Het was bijna donker in de tuin en een klein lampje scheen heel zacht op een takje met uitgebloeide bloempjes. Echt heel wat pogingen gedaan dit uit de hand scherp op de foto te krijgen voor ik mijn statief haalde. Mijn moeite werd direct beloond met een redelijk scherpe foto. De ruis zit hem nog in de Iso 200 waar ik voor heb gekozen omdat er niet veel licht was. Boven de iso 200 was de ruis duidelijk storend aanwezig. De sluitertijd was 0,8 sec, het diafragma F 3,5 en er is niet geflitst.

Zee

Bij het maken van deze foto van de zee heb ik blijkbaar de camera niet helemaal horizontaal gehouden, waardoor de horizon wat scheef loopt. Dat is natuurlijk een beetje storend.
In het fotobewerkingspakket 'photoshop CS' kun je dat heel eenvoudig herstellen.
Open de foto in photoshop en ga naar 'afbeelding'. Vervolgens kies je voor draai canvas willekeurig. Je kunt dan opgeven hoe je de draai wilt uitvoeren. Vervolgens moet je met het uitsnijgereedschap de foto een beetje bijsnijden.
Het resultaat is op de onderste foto te zien. Bovendien is de foto ook nog een beetje bijgewerkt wat kleur betreft. Over het algemeen vind ik de foto's in de automatische stand wat overbelicht. In photoshop is dat met een aanpassingslaag niveaus ook goed bij te werken. De zee heeft hierdoor een iets spannender kleur in de donkere gedeeltes.

Strand

Twee foto's genomen op het strand van Texel. Ogenschijnlijk is de foto van de voet goed gelukt, maar als je hem groter bekijkt blijkt dat de structuur van het zand niet te zien is. Dat is wel het geval bij de foto van de schelpen. De sprankelende glinsteringen van de verschillende kleuren in het zand zijn hier goed zichtbaar.

Oorzaak hiervan ligt in het feit dat ik op deze hele zonnige dag op het strand echt helemaal niets op mijn LCD schermpje kon zien. Ook de zoeker is een LCD zoeker en geen optische zoeker. Ik zag iets meer door de zoeker maar secuur scherpstellen is er dus niet bij. Alle foto's die dag op het strand zijn een grote gok geweest wat betreft compositie en scherpstelling. Met de nodige teleurstellingen achteraf dus als blijkt dat een foto niet scherp is. Ik heb dit toch wel als een heel groot nadeel van dit toestel ervaren.

Avondlicht

Soms heb je geluk en word je getroffen door een prachtig lichtschijnsel op een persoon of voorwerp. In dit geval was het mijn zoon die het laatste schijnsel van de rode ondergaande zon op zijn gezicht had. Gelukkig lag de fotocamera dichtbij, want achteraf bleek dat we slechts 2 minuten de tijd hadden om dit lichteffect te gebruiken voor een foto. Daarna was er niets anders over dan een grijze avondsluier. Licht is dus een belangrijke factor voor mooie effecten op een foto.

Kikker

Gewoon omdat hij leuk is deze verdwaalde kikker in mijn tuin. Snel de camera gepakt en gelukkig hupte hij niet weg. De achtergrond is misschien iets te bont maar gelukkig waziger geworden doordat ik de foto op de supermacro stand heb genomen waardoor er niet zo heel veel scherptediepte is.

Trouwjurk

Vandaag was mijn doel een mooie foto te maken voor een huwelijks felicitatie. Daarvoor mijn eigen trouwjurk uit de motteballen gehaald en mooi neergelegd.
Echter bij fotograferen in huis en zonder flits moet je voldoende licht hebben. Daarom maar wat extra lampen op mijn jurk gezet. Dat werkte goed.
Daarna moest er een keuze gemaakt worden voor de witbalans. Die is alleen instelbaar als je niet met de automaat werkt. Ik heb gekozen voor de stand P en een eigen witbalans i.p.v de voorkeuze mogelijkheden die mijn toestel biedt.
Als je zelf de witbalans wilt bepalen dan moet je niet ver van je te fotograferen onderwerp een wit blad fotograferen terwijl je de voorkeuze op 'eigen witbalans' zet. Door het maken van die foto stelt de camera de witbalans vast van de ruimte waarin je fotografeert. Vooral omdat ik een witte jurk als onderwerp heb is dat wel belangrijk want je wilt niet te blauwe of te gele tinten in het wit laten overheersen.
Ik denk dat de Canon S2IS toch een goede eigen instelling van de witbalans heeft als ik naar het resutaat van de foto kijk.

nachtfotografie

Leuven had voor het Pinksterweekend een heel bijzondere culturele happening gepland "Leuven in Scene". Op vele markten en pleinen viel er te genieten van straattheater. Het meest bijzondere was wel "Chromolithe" door de kunstenaar Patrice Warrener. Het hele stadhuis van Leuven met zijn 150 beelden was minitieus in het licht gezet. De overdag witte beelden kregen in het licht nu gele jasjes en blauwe sokken. Tot in detail was alles ingekleurd. Een fantastisch gezicht. Natuurlijk wil je dat op de foto zetten maar ik had een paar probleempjes.
Het stadhuis is een heel groot gebouw en de groothoek van mijn camera is zolas je ziet niet wijd genoeg om het stadhuis in zijn geheel op de foto te zetten, bovendien blijkt de lens toch een aardige vertekening te heben als je kijkt naar de scheve stand van de huizen.
Nog groter is het probleem van nachtfotografie. Ik had geen statief bij me en zou dus uit de hand dit lichtspectakel zo scherp mogelijk moeten proberen te fotograferen.
Vele standen heb ik geprobeerd o.a. P met iso waarde 200, AV met diafragma 3.2, sluitertijden van 1 sec en daarna iets hoger en lager. Maar in alle gevallen was het reseultaat zeer slecht. Inzoomen op een van de beelden op de gevel was al helemaal niet doenlijk.
De Canon S2IS heeft echter ook een SCN-mode. Hierin zit de voorkeuze mogelijkheid voor "nightshot". Het bleek dat met deze keuze eigenlijk voor mij op dit moment de beste resultaten te behalen vielen. De foto hierboven van het stadhuis is dan ook op deze stand genomen. Zo ook de foto hieronder van een ander prachtig evenement in het kader van "Leuven in Scene"

"Gezichten van licht" in het stadspark van Leuven. Hoewel het inmiddels erg donnker was en enkel de bomen in het park waren verlicht is met de SCN-mode toch een redelijk resultaat behaalt.

Vlag van Vlaams Brabant

Belangrijk bij het maken van een foto kan soms zijn hoe snel de camera reageert na het indrukken van de ontspanningsknop. Reageert de camera traag, dan is het voorwerp van je aandacht soms alweer uit het beeld verdwenen als de camera de foto werkelijk maakt.
Vandaag dus eens getest hoe snel mijn Canon reageert. Tijdens een wandeling kwamen we deze prachtige vlag van Vlaams Brabant tegen. Er stond een briesje, maar soms viel die ook even weg. De kunst was dus om de vlag op de foto te krijgen tjdens een windvlaagje, zodat hij helemaal te zien zou zijn. De reactiesnelheid van de camera is dus erg goed vind ik. De vlag staat op de foto zoals ik het bedoeld had. Door een iets hogere sluitertijd (1/400) is hij ook mooi scherp geworden.

Ooievaar

De dierentuin Planckendael in Mechelen is denk ik vooral speciaal omdat er ieder jaar weer opnieuw zoveel nesten worden gebouwd door ooievaars. Blijkbaar heeft het dierenpark voor hen iets seciaals dat zij ieder jaar hier weer in grote getalen terugkeren. Voor mij was deze dag naast een gezellige dag uit, ook een dagje fotograferen natuurlijk. Gisterenavond nog wat sites op internet bekeken van beroepsfotografen die ook de verschillende dierentuinen in Europa als thema hebben. Zo doe je wel ideeen op over hoe je een dier het beste kunt fotograferen. De close-ups vond ik in veel gevallen toch vaak het mooist. Vandaag was het dan ook super fijn dat ik een 12 x zoom heb. Dieren staan zelden vooraan de hekken, dus als je ze beeldvullend op de foto wilt, zul je moeten inzoomen. Het was moeilijk kiezen welke foto ik vandaag zou plaatsen. Een schattig aapje keek mij vol in de lens en de foto is prachtig. Toch wordt het een ooievaar. Ik heb er vele proberen te fotograferen in hun grote nesten, maar deze vond ik de mooiste vanwege de mooie oude houten daklijst waar hij op zit. De afstand tussen mij en de vogel moet minstens 30 meter zijn geweest denk ik en toch staat hij er goed op. Het is wel een uitsnede want het teveel aan lucht heb ik maar verwijderd.

Dans

In een klein theater werd vanmiddag een dansvoorstelling gegeven. Uitstekend moment om zonder flits te werken en de lichtgevoeligheid van mijn camera eens uit te testen. Het beste leek mij om zowel de Iso waarde als de sluitertijd aan te passen. Immers bij dans is men veel in beweging en dat moet niet als vage strepen op de foto te zien zijn. Eerst mijn Iso waarde op 400 gezet en de sluitertijd 0p 1/125. Dat leverde bij deze camera veel te veel ruis op. Ik was daar eigenlijk in veel recenties over deze camera al voor gewaarschuwd.
Bovenstaande foto is genomen met Iso waarde 200, sluitertijd 1/125 en een brandpuntsafstand van 72 mm, hetgeen het maximale zoombereik is van deze camera. Dankzij de beeldstabilisator heb ik deze foto gewoon uit de hand kunnen nemen. Het resultaat vind ik toch een mooi portret.

Tulp in het spotlicht

Tulpen in de Kruidtuin te Leuven

Een groot nadeel van de Canon Powershot S2 IS ten opzichte van de Canon A70 is de autofocus. Waar de A70 op drie punten van mijn beeld scherpstelt doet de S2 IS dat enkel in het centrum van het beeld. Dat kan vervelende gevolgen hebben voor foto's die je snel neemt en waarbij je niet let op de positie van je onderwerp. In veel gevallen zal je onderwerp op de voorgrond vaag zijn en de achtergrond scherp.
Om dit te voorkomen moet je eerst scherpstellen op je onderwerp. Om scherp te stellen druk je de afdrukknop half in. Houd die vervolgens half ingedrukt (dat vergrendelt de focus) en verplaats daarna de camera naar de positie die je voorkeur heeft. Op deze wijze zal je onderwerp op de voorgrond scherp zijn en de achtergrond wazig zoals bij de tulp hierboven. Had ik dit niet toegepast dan had mijn camera ergens in het midden van deze compositie scherp gesteld en was mijn achtergrond scherp geweest en de tulp op de voorgrond een wazige vlek.

De Ronde van Rotselaar

Vlak bij ons huis kwam een wielerwedstrijd langs en die gelegenheid was uitstekend om mijn camera eens uit te testen op snel bewegende objecten. Met meer dan 40 km. per uur kwamen ze langs gefietst, de Junioren uit heel Vlaanderen. De eerste foto's op de automatische stand waren waardeloos. Gelukkig voor mij bestond de ronde van Rotselaar uit 12 rondes van 6 km. Na iedere ronde passeerden ze mij weer opnieuw en had ik de instellingen van mijn camera kunnen verzetten. De ideale keuze bleek de stand TV. Hierin kun je zelf de sluitertijd aanpassen en de camera regelt vervolgens automatisch het diafragma. Toch nog heel wat rondes mis geschoten en inmiddels had ik het al zo koud dat ik een jas heb mogen lenen van een van de verkeersregelaars op de hoek. Maar dan toch die eerste foto die dan eindelijk lukt bij een sluitertijd van 1/640 sec. Dat geeft vreugde na een uur in de kou wachten op het peleton.

Het zevenstippelig lieveheersbeestje

Macrofoto's blijven mij nog steeds boeien en vandaag wilde ik wel eens iets anders dan bloemen of fruit proberen. Een hommel op de blauwe druifjes in mijn tuin wilde maar niet stil zitten en kwam dus na tien keer proberen nog steeds bewogen op de foto te staan. Daarom maar een ander fotomodel gekozen dat iets meer geduld met mij had...
Deze foto van een lieveheersbeestje is een uitsnede. Het is niet mogelijk om super dicht bij het onderwerp te komen met je camera, omdat de camera dan een schaduw werpt over het onderwerp dat je wilt fotograferen. Dus maar iets meer afstand gehouden en later een deel ervan genomen dat mij het mooist leek.
Het was behoorlijk zonnig, dus mijn isowaarde heb ik op 50 gezet en de supermacrostand gekozen. Verder geen aanpassingen gedaan.

Tomaat

Gisteren op een hele leuke website voor fotografie gekeken: http://www.webfotoclub.nl/
Op deze webfotoclub worden iedere maand foto opdrachten gegeven. Je kunt dan meedoen met die opdracht en je mooiste foto uploaden. Iedereen kan reageren op jouw foto. Leuk zijn niet alleen de reacties ter verbetering soms van een foto, maar ook dat van iedere foto erbij staat hoe hij is gemaakt; dus diafragma, sluitertijd etc. Sommige foto's zijn echt prachtig en hebben mij gestimuleerd om eerst mijn tomaatje op de foto te zetten voor ik hem op de boterham deed.
Gegevens: sluitertijd : 1/250 sec. , f 4.0 geen flash
Bewerkt in photoshop : aanpassingen d.m.v. curves en kleurtoon en verzadiging. Daar kun je wonderen mee verrichten want het origineel is werkelijk heel anders van kleur dan het resultaat.

Viooltje

Vandaag was het een stralende voorjaarsdag. Tijd om de plantenbakken weer te vullen met kleurige planten.
Dit keer wilde ik wel eens proberen of ik dichter in kon zoomen dan bij de crocus. Inmiddels heb ik ontdekt dat je de 'supermacro' button moet indrukken om dichter dan 20 cm je onderwerp te kunnen fotograferen. Die button is dezelfde als de macro (bloemetje) button, maar je moet hem wat langer zo ingedrukt houden. Dan verandert het bloemetje in een bloemetje met een S erin, de "supermacro stand". Het is maar een weetje! De supermacro stand werkt niet in de automatische stand en ook niet in de meeste voorinstellingen. Wel in P/AV/TV/M/C
Dit viooltje heb ik dan ook zo dichtbij kunnen nemen dat je de waterdruppels op de achterkant van het blad er nog doorheen ziet schijnen.

De verleiding

Dit is onze poes Baloe. Hij is heel ondeugend en daardoor af en toe een prachtig fotomodel. Hier was hij zeer geinteresseerd in de avondmaaltijd die ik aan het voorbereiden was.
Deze foto is echter een uitsnede van de originele foto. Slechts ongeveer 1/4 van de originele foto heb ik gebruikt. Het origineel was 2592 x 1944 pixels en de uitsnede 660 x 488 pixels. Door de 5 megapixels van deze camera geeft dit nog een prima resultaat.

crocus

3 maart en er ligt alweer sneeuw. Toch is de lente in aantocht.
Om deze eerste crocus in mijn mijn tuin goed op de foto te krijgen heb ik heel wat moeten uitproberen. Op de automatische stand was de focus volledig fout. De achtergrond was scherp maar mijn staande crocus niet. Ook op de sneeuw stand die de camera heeft was hij niet scherp en bovendien waren de kleuren niet realistisch meer. De oplossing bleek het kiezen voor de stand P, waardoor ik met de manuele focus kon werken. Makkelijk gaat dat niet vind ik. De manuele focus knop zit links op het toestel en met de pijltjes knop aan de voorkant van het toestel moet je de afstand juist instellen terwijl je de manuele focus-knop ingedrukt houdt. Als het goed gaat verschijnt er een detailvenster waarin je je onderwerp iets uitvergroot kunt zien en dus kunt beoordelen of hij scherp is. Gek genoeg kon ik niet dicherbij instellen dan 20 centimeter (zou volgens het boekje veel dichtebij moeten kunnen), dus de camera nog een beetje bewogen tot ik de juiste positie had.

Sneeuw

Een klein sneeuwbuitje maakt de wereld sprookjesachtig. Mooi moment om de fotocamera te pakken en een wandeling te maken. Deze hertjes waren zeer fotogeniek, maar te ver weg. Gelijk mijn zoom uitgeprobeerd. Met maximale zoom ( 12x optisch) kon ik ze toch goed fotograferen en de scherpte valt niets tegen. Wel even een hekje opgezocht om mijn camera goed stil te kunnen houden.

Eerste foto, de Egyptische gans

Deze weblog zal ik gaan gebruiken om foto's op te plaatsen die ik ga maken met mijn nieuwe digitale camera, de Canon powershot S2 IS.
Hier een van mijn eerste foto's, genomen op de automatische stand ( want alle mogelijkheden van deze camera zal ik nog moeten leren) en een klein beetje ingezoomd. Het is echt een enorm voordeel van deze nieuwe camera dat hij een groot zoombereik heeft. Ik hoop daar nog veel gebruik van te maken.